Adem…
Adem. Ik voel dat ik ergens op lig. Wat is dat? Het voelt stevig en zacht tegelijk? Lig ik eigenlijk wel ergens op? Ik weet het niet. Adem. Waar ben ik? Is dit mijn thuis? Of ben ik ergens anders? Ik adem. Ben ik überhaupt wel ergens? Adem. Waar zijn mijn vader en moeder? Komen zij mij zo wakker maken en klaar maken voor school? Adem. Ben ik alleen? Ik schrik! Iets schud aan mij. Ik open mijn ogen. Een luide stem. Of ik wakker wil worden? Ben ik dan nog niet wakker? Ik adem. Iets meer verkrampt nu, ik voel me onprettig. Wat wilde deze luide stem van mij? Oei, een hard geluid- en wat veel licht ineens. Ik sluit mijn ogen en voel mijn ademhaling. De luide stem staat naast me en beweegt mij in een snelle draai omhoog. Ik verkramp, mijn lichaam werkt tegen, ik voel verzet. Ik probeer te ademen maar het lukt niet. Ik voel me bang. Ik wil niet, want ik weet niet wat er gaat gebeuren. Ik voel me onveilig, waarom weet ik niets? Waarom verteld niemand mij iets? Ik begrijp het niet! Ik houd mijn ogen gesloten en sluit me af.
Verzet…
Voor ik het weet staan er 2 luide stemmen naast mij. De een houdt mij vast en de ander doet van alles maar ik weet niet wat, ik begrijp niet wat ze willen! Ik wil het zo graag vragen, maar het lukt me niet. De woorden komen niet meer uit mijn mond. Ik adem snel, ik weet me geen raad. Het enige geluid dat er uit dit lichaam komt is een schreeuw, en ik kan me verzetten. Ze zeggen dat ik rustig moet doen, maar ik weet niet hoe. Help me dan! Help! Was er maar iemand die de tijd had mij dit uit te leggen, in mijn tempo. Volgens mij zijn ze klaar, ik voel dat dit lichaam ergens in wordt gezet. Ik kan weer ademen. Ik open mijn ogen. Waar gaan we nu naar toe?
Help…
Ik zie veel beweging in deze ruimte. Ik voel veel onrust. Ik hoor iemand roepen, ik schrik er van. Wat moet ik hier? Ik hoor ze zeggen dat ik moet eten en drinken, het lukt me niet. Ik weet niet hoe. Help me dan! Mijn adem gaat sneller, ik voel onrust, spanning. Ik roep en sla op de tafel, net zoals anderen. Het is het enige dat mij nog lukt. Waarom zit ik gevangen in dit lichaam? Waarom begrijp ik niets? Waarom is er niemand met mij samen?! Help!
Verdriet…
Ik zie dat de anderen worden opgehaald. De ruimte wordt rustiger. Wat gaan ze doen? Word ik zo ook opgehaald? Ik wil ook mee! Hallo! Help! Ik wil niet alleen zijn! De luide stem staat naast me, ik grijp haar vast, help! Help me dan! De stem zegt dat ik niet mee kan, omdat ik zo onrustig ben en schreeuw. Mee waar naar toe dan? Ik wil weg. Ik wil hier niet alleen zijn! Help! Waarom is er niemand die rustig met mij kan samen zijn?! Gewoon, ZIJN. Help me! Help mij te voelen dat alles goed is. De luide stem is weer weg, ik open mijn ogen. Ik zie haar druk bezig zijn. Waar ben ik? Zij heeft geen tijd voor mij. Ik voel mijn adem, het stokt. Ik voel nattigheid in mijn ogen, zijn dit tranen? Ik voel een golf van verdriet om hoog komen, ik huil. Ik huil en kan niet stoppen. Ik wil weg. Ik wil terug naar een plek waar het veilig voelt. Ik probeer weg te gaan maar het lukt niet. De luide stem is er weer en zegt dat ik moet blijven zitten. Help mij gewoon te begrijpen wie ik ben, en waar ik ben. Help me te voelen dat het hier veilig voor mij is. Ik sluit mijn ogen en blijf waar ik ben. Ik voel me verloren.
De wereld van dementie…
De anderen komen terug. Ik open mijn ogen, ik zie kleuren, ik ruik geuren. Hé, zijn dat bloemen? Het lijkt alsof het leuk is geweest. Waarom bleef ik dan hier? Alleen. Is hier dan niets voor mij te beleven? Is hier niemand die met mij kan zijn, zo veel vraag ik niet? Ik voel geen bodem meer in mijzelf, ik voel me verdwaald, verdwaald in deze verwarrende wereld. Is er niemand die mijn bodem kan zijn? Al is het maar heel even? Help me nou toch! Ik voel me moe, te moe om nog te roepen, en sluit mijn ogen. Ik dwaal weg naar een wereld, de enige wereld die ik nu nog ken. Met af en toe een glimp van iets bekends. Maar of dat de huidige tijd is, of lang geleden? Ik weet het niet. Dit is een verwarrende wereld, een wereld die ik niet begrijp. Kan iemand mij daar bij helpen alsjeblieft? Wie vindt míj in dit onbereikbare doolhof? Is dit doolhof, soms de wereld van dementie?